Azoria
Deze wandeling is geactualiseerd.
Er staan nu E4 bordjes en gele stippen langs een deel van de route. De terugweg naar beneden vanaf de Taveerne in Tripti is geheel gemarkeerd tot aan de gedraaide olijfboom. Vandaar ga je rechtsaf op de landweg en kom je zo bij de auto.
Einde actualisatie m.b.t. het wandelboek.
Voorbereiding.
Azoria is een archeologische opgraving.
De Azoria wandeling gaat door een heftig terrein met veel klimwerk.
Deze wandeling is ontwikkeld mede door onze vrienden Harm en Marjan Romp. We gingen over heftig terrein met veel klimwerk. Het is nog steeds een van de meest populaire langere wandelingen, hoog boven de kloven met verrassende vele gezichten. We kijken van boven de kloven in. We zien de Kreta zee in het noorden en de Libische zee in het zuiden, alleen door je hoofd te draaien. Een fascinerende wandeling. Hij is nu goed te doen binnen de zes uur.
We beginnen in Kavoussi en gaan langs het St.Georgekerkje door de olijfgaarden bereiken we de opgraving. Dichtbij de opgraving loopt een betonnen kanaaltje. Toen wij er liepen was er stromend water in het kanaaltje. Naast de warmte is het echt lekker om langs open stromend water omhoog te struinen. Onderweg naar boven zijn er prachtige vergezichten, over de bergen, Kavoussi en in de verte zie je de Golf van Mirambello. Na het moeilijkste deel komen we in de kloof. Over een oud ijzeren bruggetje vervolgden we onze weg.
Onze lunchpauze nemen we in het bergdorp. Als je eenmaal boven zit denk je, Ach, zo moeilijk was het nu ook weer niet. Ik zit nu in de tuin, na een heerlijke verfrissende duik in zee, deze wandeling uit te werken en mijn benen vragen om rust.
Het eerste deel tot boven aan de kloof had ik gelopen in mei van dit jaar met twee van onze gasten. Ze hadden een deel van deze wandeling in het Sunflower-wandelboekje gevonden. Door de hitte die dag, warmte en onzekerheid over de te volgen route zijn we via hetzelfde pad weer naar beneden gelopen. We hebben een fijne ervaring erbij, en voor mij weer werk. De beschrijving was echter zoals zovele wandelingen in boekjes niet compleet en verwarrend geschreven.
Alle wandelingen die op mijn site staat heb ik persoonlijk gelopen, meestal meerdere malen. Daarnaast ken ik de seizoenen goed, hetgeen voordeel voor mijn gasten is. Elke ochtend als iemand wil wandelen bespreek ik de wandeling en laat een door mijzelf getekende map zien. Uw kwaliteiten komen aan bod, akklimatiseren en siga siga, rustig aan. Aan de hand van onze gesprekken gaat u op pad.
Om 0810 timing, hoogte meting 340m boven zee niveau vertrokken we vanaf een vette stamgedraaide olijfboom. Het wordt een naar boven slingerend betonnen pad. Je ziet een kerkje op een pleintje. Je komt langs een groot huis met druivenranken in de tuin. Er is een betonnen pad dat omhoog gaat en draagt een rode en een blauwe stip aan de linker ingang.
Na een kort genot komt er nu een steile helling met losliggende stenen. Gelukkig duurt deze energie vretende stijging maar kort. Eind vijftiger jaren, en in de zestiger jaren van de vorige eeuw is dit kanaaltje gebouwd. Van de bron uit de bergen tot aan de akkers en de huizen van het benedendorp.
We lopen over de bodem van de kloof en gaan een lastig pad omhoog, we lopen weer langs het doch het water laat zich verpakt in een kunststofslang met 15 cm diameter doorsnede naar beneden voeren. Hier en daar staan zwaar verroeste rekjes, ze dienen ervoor u gerust te stellen, de hoogte, de valkans. Wij lopen gewoon, ach, iets minder snel, door het stijgingspercentage, naar boven waar ons de zon wacht.
Timing boven aan de kloof 1010 en 600m boven zee. Na deze inspannende stijging wachtte was een zonovergoten landelijk tafereel, met akkers, veel schapen en ruines. Bekant een heel dorp, weliswaar zonder daken. De slang verdwijnt onzichtbaar in de wildernis boven ons. We concentreren ons nu op de ruines.
Je kan zien dat hier nog flink geleefd wordt. Ja, schapen en herders komen hier dikwijls. Nu alleen schapen. We klimmen over een smal randje langs de ruines omhoog. Plotseling staan we op de onverharde weg.
We drinken onze koffie, oplos NescafeFrappee.
We volgen de schapen die ons juist proberen te ontwijken. De grote zwarte leiderschaap, komt naar mij toe maar keert naar zijn kudde om hun spoed te manen. We komen in een klein, ja, onderhouden dorpje.
Er is blijkbaar niemand thuis. We openen het schapenhek met een soort beugelsluiting. Welkom voor gasten, schapen moeten buiten blijven. Iedereen heeft hier een groente en of fruit tuintje. De meeste tuintjes liggen er verzorgd bij. We zien vooral veel druiven.
We lopen door het dalletje van het dorp en zien de zandweg aan de overzijde van het dal. Ook hier weer zo een schapenhek met een moderne sluiting.
Bij een geopend schapenhek wordt door onze aanwezigheid een waakhond gewekt. Hij wordt wakker als hij ons ziet. Maar met de staart tussen zijn poten en zwengelend kwispelend komt hij zover als de ijzeren ketting aan zijn nek toelaat op ons af. We bevrijden hem van zijn in de war kort geraakte ketting en Marjan geeft hem water. Dit was het enig levende wezen dat we achterlaten in het dorp. Afgezien van de ontelbare schapen in de kudde.
Links de bocht om, een gerenoveerd, zo goed als nieuw, huisje rechts van ons en links een serie ruïnes.
De zand kruising die we nu bereiken wordt gemarkeerd met een tekst uitgehakt in steen.
Voor ons ligt het dorp. Met centraal een middelgrote kerk op een heuvel.
Door het dal heen gaan we weer omhoog. Tot de Taveerne. We worden zeer hartelijk ontvangen en gaan zitten. Schoenen uit, even relaxen van deze toch vermoeiende beklimming. Het is ook behoorlijk warm 34 graden en geen noemenswaardige wolk aan de lucht.
De tijm staat hier nog volop in bloei. Het is nu half augustus. De meeste planten zijn in ruste, de druiven zijn rijp, en klaar voor de oogst. De bijen maken hun wereld beroemde Kretenzer Thijmhoning. Niet zo gek, er zijn weinig andere bloemen te vinden.
Ja, daar beneden komen we vandaan.
Olijfbomen en een landweg. In de berm vind ik ook een verse blauwe stip, die een bijna overwoekerd mono padi aangeeft. Hier gaan we in en dalen langzaam af. Af en toe zijn we het spoor bijster. We komen bij een coniferenbos en een kerkje.
Timing Aankomst bij het eerste kerkje onder de afdaling 1530u en 480m boven zeeniveau.
Vanaf het kerkje is de weg naar de auto makkelijk te vinden. We gaan rechtsaf.
